In 2008 kwam daar een tweede onderneming bij en verdiepte ik mij in huisstijlen, marketing en communicatie. Mijn visie werd duidelijker en het aanbod werd completer. Ik bracht de essentie van iets of iemand in begrip en of in beeld in een huisstijl, deze werd dan vermarkt/gecommuniceerd en in relatie gebracht met de ontwikkeling waar het bedrijf in zat en de ontwikkeling van de samenleving. Maar het was niet diep genoeg, niet betekenisvol, voor mij. Het was niet datgene ik ten diepste te doen had en veel van mijn vragen bleven hier onbeantwoord. Dus stopte ik in 2009 met deze tweede onderneming en een paar jaar later met de eerste. Ik wilde verder, dieper, steviger, ik zocht de bron. In 2009 begon ik als junior manager binnen een bedrijf en in 2010-2013 groeide ik door naar een positie waar ik mij mens- en organisatie adviseur, LEAN manager, Adviseur duurzaam ondernemen en consultant bedrijfsvoering mocht gaan noemen. Hoe ik mijzelf en mijn functioneren ook mocht benoemen, het benoemde niet wat ik te doen had, het omtvatte niet wat ik te doen had. Ik realiseerde me, doordat ik in 2009 natuurgeneeskunde ging studeren, naast mijn fulltime gezins- en werkleven, dat het geen externe bron was waar ik naar zocht, maar mijn interne bron. Ik wilde leven en anderen leren leven volgens en naar hun eigen bron. Dan bereik je namelijk welstand en dat is wat ik eenieder gun. Al met al een heuse klus, het werd steeds duidelijker wat ik wilde en mijn visie en vizier werd steeds een stapje meer helder. Ik stopte direct na het eerste jaar natuurgeneeskunde. Het was niet waar ik wilde zijn. Ik wilde namelijk de ontwikkeling van de mens ondersteunen, de groeiende samenleving steunen, de algemene mens in zijn essentie verder krijgen, de specifieke mens door zijn problemen loodsen, een organisatie lerend krijgen, een team met verschillende ikjes transformeren naar een wij-team, maar toen rees de vraag: hoe ga ik dit allemaal in godsnaam doen? Het antwoord had ik al in 2009 mogen ontvangen, namelijk systeem dynamiek. Toen was ik er niet bewust van, maar ik voelde het toen alfons vandeursen, grondlegger van kwalitatieve systeem dynamiek en oprichter van www.artes-sophiae.com, begon te doceren over kennisintegratie, over mensbeeld en -ontwikkeling, over dat de organisatie de spiegel is van de organismen die deze organisatie vormen, over groei en vorming, over de natuur en hoe de mens lid is van de natuur, et cetera. Alles bleek daadwerkelijk verbonden. De verbinding werd zichtbaar, werd fysiek.